Den Helder – Ron van Wamel, partijvoorzitter van Behoorlijk Bestuur, is op 23 januari opnieuw benoemd als commissielid in Den Helder. Tussen 2014 en 2018 deed hij ook al commissiewerk en zijn handen beginnen zo langzamerhand weer te jeuken. De voormalig winnaar van onder andere de ‘Sterkste man van Noord-Nederland’ bijt zich het liefste vast in de zwaardere dossiers, waaronder het havenbedrijf en Willemsoord. Hij voelt naar eigen zeggen vaak van te voren aan waar de onrust gaat ontstaan. In de politiek, maar ook tijdens zijn werk in het Justitieel Complex Zaanstad.

Van Wamel is inmiddels al zeventien jaar werkzaam voor het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Hij is opgeklommen tot afdelingshoofd binnen Justitieel Complex Zaanstad, de grootste gevangenis van Nederland. Het is een harde wereld, maar de Brabander, die voor de marine naar Den Helder kwam, vindt zijn werk geweldig.

De voorzitter van Behoorlijk Bestuur is inmiddels zelf niet meer op de vloer actief, maar stuurt vooral aan: “Ik ben iemand die graag dingen regelt en organiseert. Om ervoor te zorgen dat alles en iedereen op de juiste plek staat en die processen te verbeteren dat vind ik een mooie uitdaging.” Voordat hij bij Justitie kwam werken heeft Van Wamel een beveiligingsbedrijf gehad in Den Helder. Ook toen al was er die verbeterdrang: “Vroeger waren de mannen bij de deur echt nog uitsmijters, die je inhuurde om lastige klanten de deur te wijzen. Nu zijn beveiligers, of portiers, veel meer dan dat. Je bent ook een soort gastheer.”

Beveiliging
Toen Van Wamel zo’n 20 jaar geleden zelf werkzaam was in de Helderse binnenstad zag hij veel belangenverstrengeling, zoals hij het noemt. Situaties die je ziet in de grote steden, waar sommige beveiligingsbedrijven gelieerd bleken aan de zware criminaliteit, waren er niet. Echter, het was wel een wereldje waarin dingen soms schuurden. Op een duidelijk en uniform beleid kon de sector niet worden betrapt. “Ik ben toen begonnen met een idee voor gediplomeerde beveiligers, die allemaal dezelfde normen volgen. In Den Haag zagen ze dat wel zitten. Uiteindelijk heeft de SVPB een bekwaamheidstoets ontwikkeld. Als kleine organisatie kom je daar niet tussen.” Van Wamel heeft zijn bedrijf uiteindelijk verkocht.

Sindsdien is er in de beveiligingsbranche veel veranderd. Niet alles, zo zijn vrijwel alle portiers nog steeds fors gebouwd en kunnen ze fysiek hun mannetje staan: “Dat klopt inderdaad, maar dat is functioneel. Natuurlijk moet je soms fysiek ingrijpen, maar het zorgt er ook voor dat je jezelf niet constant hoeft te bewijzen. Als je een heel klein ielig mannetje bij de deur zet wordt die binnen de kortste keren uitgedaagd. Dan gaan ze toch even testen of je als beveiliger wel kan waar je voor bent aangenomen.” Een imposante fysiek voorkomt zo dus juist problemen.

Sterkste man
Veel problemen zal Van Wamel dan ook niet gehad hebben in zijn tijd als portier. Hij is immers lang actief geweest in het ‘Sterkste Man’ circuit: Boomstammen en wasmachines gooien, deadliften en ronde stenen boven je hoofd tillen. Hij behoorde tot de top van de Nederlandse krachtpatsers: “Ik ben vanaf kleins af aan altijd met sport bezig geweest. Het gewichtheffen begon gewoon als een hobby in de schuur, tot ik op een gegeven moment powerlifters tegenkwam. Die tilden bij wedstrijden evenveel als waar ik gewoon mee trainde. Toen dacht ik: Misschien heb ik hier toch wel een talent voor.” Na een bezoek aan een wedstrijd was Van Wamel verkocht: “Je kan jezelf constant uitdagen en het is geen jurysport zoals bodybuilding. Het is meetbaar en als je de sterkste bent win je.”

Winnen deed hij ook. Hij reisde af naar Amerika en Duitsland om mee te doen, maar werd ook sterkste man van Den Helder. Tijdens wedstrijden nam hij het op tegen bekende namen als Jarno Hams en Berend Veneberg. De mooiste prijs die hij gewonnen heeft vindt hij zelf ‘de sterkste man van Noord-Nederland’: “Dat was qua opdrachten een combinatie van pure kracht en atletisch vermogen. Dan moet je wel een allrounder zijn.” Een van zijn favoriete onderdelen was de deadlift. In zijn hoogtijdagen kwam hij tot 340 kilo: “Ik sport nu nog steeds veel, maar niet meer op dat niveau. Het kriebelt soms nog wel, maar het vraagt veel van je. Je kan lang doorgaan, maar het herstel wordt steeds langer en de blessures steeds heftiger. Gelukkig heb ik in mijn carrière nooit een grote blessure gehad.”

Evenementen en toerisme
Behalve als deelnemer is Van Wamel ook als organisator betrokken geweest bij de organisatie van verschillende sportevenementen. Onder andere de Highland Games, samen met mede ‘strongman’ Wout Zijlstra. De evenementenbranche in Den Helder ligt volgens Van Wamel op zijn gat. Vooral door allerlei regelgeving: “Binnen mijn netwerk heb ik nog wel wat vaste sponsoren, maar het wordt steeds lastiger. Bij een evenement dat we in Julianadorp organiseerden mochten er bijvoorbeeld geen reclameborden worden opgehangen van de gemeente. Dan wordt het heel lastig om iets te organiseren. Je ziet het nu bijvoorbeeld met het Historisch Weekend: Organisatoren stoppen ermee omdat het gewoon niet meer gaat.”

De gemeente zou organisatoren beter moeten faciliteren. Zo ontstaat er bedrijvigheid, die elders verdwijnt. De wens van Port of Den Helder en het gemeentebestuur om via de haven een belangrijke rol te gaan spelen bij onder andere de ontwikkeling van waterstofproductie en wind op zee ziet Van Wamel namelijk niet zo zitten: “We hobbelen als Den Helder weer overal achteraan. Het feit blijft dat ondernemers geen zin hebben om dat stuk tussen Alkmaar en Den Helder af te leggen over die vervelende weg. Daarnaast is het te onrustig hier voor een goed vestigingsklimaat. Buitenstaanders voelen dat er hier iets speelt en dat er niet altijd transparant wordt gehandeld. Als Behoorlijk Bestuur vinden wij die transparantie heel belangrijk.”

Wat dan wel? Volgens Van Wamel zou Den Helder zich veel meer moeten focussen op het toerisme. Er is van alles te doen, maar dat is nog steeds niet algemeen bekend. Het nieuwe commissielid trekt de inspanningen van Citymarketing in twijfel: “We hebben meermaals gevraagd om een financieel overzicht, maar we krijgen het gewoon niet. Ze hebben nu een soort toeristisch winkeltje, niet anders dan die twijfelachtige shops je in het centrum van Amsterdam ziet.” Van Wamel geeft aan meermaals met concrete plannen naar het stadsmarketingbureau te zijn gestapt, maar dat hier steeds niks van is gekomen. “Dat bedoelen we met transparantie. Er zijn veel organisaties die geld krijgen van de gemeente om een taak uit te voeren, maar vaak is onduidelijk wat ze nu echt doen. De gemeente is geen pinautomaat, we willen iets bereiken met zijn allen.”

Politiek speelveld
Wellicht dat het tempoverschil tussen gemeentelijke besluitvorming, het ondernemerschap en de evenementenbranche schuurt, maar Van Wamel houdt niet van stilzitten. Inmiddels is hij toch al 8 jaar betrokken bij de Helderse politiek. Hij raakte in contact met Michiel Wouters en later Sylvia Hamerslag en van het een kwam het ander. Nadat hij in 2018 stopte als commissielid bleef hij op de achtergrond als voorzitter ook wel bezig met de inhoud, maar een stuk minder. Nu beginnen zijn handen weer te jeuken: “We hebben veel kwaliteit binnen de partij en mensen hebben hun eigen expertise. Ik kan met mijn nautische achtergrond en kennis van veiligheid en organisatie een bijdrage leveren aan het overbrengen van onze standpunten. Ik duik graag in de zwaardere dossiers, Willemsoord en de haven. Zaken die ons ook in de toekomst nog tijd en moeite gaan kosten.”

Van Wamel houdt zijn functie als voorzitter van de partij. Behoorlijk Bestuur heeft het afgelopen jaren enorme verandering meegemaakt. Van één zetel, naar zeven en weer terug naar vier nadat drie raadsleden zich afsplitsten. Over dat laatste voorval is hij vooral teleurgesteld: “Ik wil er het liefst zo min mogelijk woorden aan vuil maken, maar het is heel erg jammer als zoiets gebeurd. Je weet wanneer je als partij groeit dat je elkaar juist moet vasthouden, maar ook dat er groeipijnen kunnen ontstaan.” Dat Behoorlijk Bestuur uiteindelijk geen kans kreeg om deel te nemen in de coalitie betreurt Van Wamel nog steeds. Hij sluit niet uit dat zijn partij bij de volgende verkiezingen, misschien juist hierom, nog groter wordt. Een absolute meerderheid zit er misschien zelfs wel in, denkt hij.

Ambitie en langetermijnvisie
Toch zal het niet makkelijk worden: “Het is moeilijker om winnaar te blijven dan om winnaar te worden, zo is het ook in de sport. Afgelopen maart hebben wij de verkiezingen gewonnen en daarna moet je je rug recht houden.” Van Wamel is het er niet mee eens dat Behoorlijk Bestuur haar eigen kansen op een coalitiedeelname heeft vergooid door een te harde campagne: “De discussie over het stadhuis was één van onze speerpunten. Dan wordt je daar door de media en andere partijen ook steeds naar gevraagd. Het is niet zo dat we daarmee samenwerkingen hebben uitgesloten of de kans daarop hebben vergooid, alleen op de inhoud is Behoorlijk Bestuur het nu eenmaal niet altijd eens met andere partijen.”

Mocht die grote overwinning van afgelopen maart over drie jaar nu wel op eenzelfde wijze worden opgevolgd staat Van Wamel zeker open voor een plekje in de gemeenteraad. Dit jaar was dat voor hem nog niet de insteek. Ook heeft hij de ambitie om wethouder te worden: “Het zou in het verlengde liggen van mijn huidige werk en het lijkt me een hele mooie functie.” Een beetje ambitie mag ook wel, wellicht een restant van zijn topsportverleden: “Je moet altijd voorbij de finish kijken. Als je constant staart naar het einde duurt het heel lang voordat je er bent, maar als je vooruit kijkt loop je er zo overheen. Ik denk dat het met politiek net zo is. Een langetermijnvisie is heel erg belangrijk.”