2024 is een feit. We zijn in het nieuwe jaar belandt. Een jaar dat volgens mij een onrustig politiek jaar zal worden. Dit geld voor zowel de landelijke als de gemeentelijke politiek.

Landelijk mag ik hopen dat de PVV, VVD, NSC en BBB in de onderhandelingsfase het gesprek over de grondwet snel afronden want er moet heel snel een regeerakkoord op tafel komen.

 

Plaatselijk wil ik nog even terug naar de laatste uitzending van radio Noordkop “de politieke dag”.

Wat mij in de uitzending overall erg opviel was de bubbel waar onze politieke leiders zich in bevinden. Zij waren voornamelijk bezig zichzelf toe te juichen over zichzelf:

Het bleek snel waarom. Heel even kwam het woord “stadhuis” aan de orde:

Hans Verhoef D66: “Het was een memorabel jaar, met de opening van een prachtig stadhuis.”??

Rogier Bruin VVD: “Na heel veel gesteggel zijn we erin geslaagd om een fraai stadhuis neer te zetten.”??

Wethouder uit Hollands Kroon: “Ik heb wel begrepen dat de besluitvorming omstreden was, maar ik moet wel zeggen dat met de bouw het historische Willemsoord een mooie impuls heeft gekregen.”

Mirjam, Groep Pastoor/BBB: “Het is gewoon een mooi gebouw, ik ben alleen geïnteresseerd in de democratie, prima.”

Bruin: “Ach, dat is toch gezeur, die hoeven er niet tegelijk te zitten.”

Boessenkool: “Oh nee, dat hebben we gehad, het staat er, we waren tegen, maar je kan niet eeuwig tegen zijn.”

 

Sylvia Hamerslag: “Ik heb het eerder over het dieptepunt van het jaar: een feestje vieren rond een stadhuis dat de burgers niet wilden, en zeker onze kiezers niet. Onze kiezers vinden hun stem niet terug bij dit bestuur.”

Kees Visser: “Ik ben van het ouwe stempel, maar als de Gemeenteraad bij meerderheid een besluit heeft genomen, dan moet je partij zich daar toch bij neerleggen?”

Harmen Krul: “Ik word hier erg verdrietig van. Als je voorkeur geen meerderheid vindt in de Raad, dan ga je toch niet zitten mokken in je partijkantoor aan de Beatrixstraat? Er zijn vier fasen bij besluitvorming, de laatste is nacontroleren bij de burger.”

Als ik terugkijk op de situatie rondom het financiële en plaatsingsbesluit van het stadhuis in 2020, dan valt me vooral op hoe ingewikkeld en verwarrend de zaken zijn gelopen. Kees Visser, de toenmalige wethouder, zei in het radio interview; “Als de gemeenteraad een besluit neemt, dan moet je je daarbij neerleggen.” Maar het is niet zo zwart-wit.

 

Het besluit om bijna 16 miljoen euro te investeren voor een stadhuis op Willemsoord leek in eerste instantie een duidelijk financieel besluit. Maar, zoals de rechter in november 2020 aangaf, ging het hier niet alleen om geld, maar ook om de locatiekeuze. Dit had dus niet in één besluit gecombineerd mogen worden.

De gemeenteraad had hier zeker iets aan kunnen doen. Zij hadden kunnen eisen dat het besluit gesplitst werd in een financieel deel en een deel over de locatie. Dat zou meer duidelijkheid en mogelijkheden voor bezwaar hebben gegeven.

Door dit alles in één besluit te gieten, leek het alsof er geen ruimte was voor discussie of bezwaar, terwijl de locatie van het stadhuis een belangrijk en gevoelig punt is. De manier waarop dit besluit genomen is, heeft zeker niet bijgedragen aan het vertrouwen van de burger in de lokale politiek.

 

Daarnaast, door het lenen van 18 miljoen euro en het doorgeven aan Willemsoord BV en de complexe financiële constructie die daarop volgde, is er een schuld doorgeschoven naar toekomstige generaties. Dit toont aan dat er niet alleen met cijfers, maar ook met de toekomst van onze kinderen is gespeeld. Dit soort besluiten moeten transparanter en begrijpelijker zijn, zodat iedereen, inclusief de burgers, het kan volgen en erop kan reageren.

Dus wat doet de politieke leiding? Met vrijwel dezelfde woordentrucs en zonder raadsbesluit wordt er € 600.000 uitgegeven aan een project voor een hotel++ op Willemsoord. (Dit bedrag is tot en met 2022) En dient de raad akkoord te gaan met een injectie voor Zeestad van € 900.000 om (let op de woorden) Dat geld is volgens het college in 2024 nodig om lopende projecten af te kunnen ronden??? Dat is 1.5 miljoen voor ??? projecten.

En wel maakt iedereen zich zorgen over het gebrek aan vertrouwen in de politiek, dat is bedenkelijk. Verhoef D66: “Er moet echt meer betrokkenheid van de burger komen.”

 

Op 3 januari 2024 onthult de krant dat de wethouder van Financiën onverwacht een bezuinigingsoplossing heeft gekregen, maar met een prijs: twee prominente toeristische evenementen in Den Helder, het Wooden Boat Festival en de Jutter Havendagen, ontvangen geen subsidie en staan op losse schroeven.

Het vertrek van Ariane Hoog, directeur-bestuurder van Willemsoord BV, drie maanden geleden, heeft de toekomst van deze festivals vertroebeld. Haar vertrek, ingegeven door politieke manoeuvres om Zeestad BV volledige controle over het terrein te geven, heeft een vacuüm achtergelaten. Als drijvende kracht achter beide festivals wordt haar afwezigheid scherp gevoeld, een triest resultaat van politieke spelletjes.”

De beste wensen en een rustig politiekjaar gewenst door,