Beste politiek geïnteresseerden,

Ik kan het bijna niet geloven. Daar gaan we weer met de plannen op Willemsoord, en deze keer staat “De Kleine Werf” in de schijnwerpers. Dat Zeestad zo’n 600.000 euro heeft gespendeerd aan voorbereidingskosten is al een verhaal op zich. Begrijp me niet verkeerd, ontwikkeling kan goed zijn, maar niet als het de ziel uit onze historische Rijkswerf zuigt.

De gemeente en Ontwikkelbedrijf Zeestad zijn druk bezig met plannen voor een luxe hotel, wellness, en meer op Willemsoord. En ja, op papier klinkt het allemaal fantastisch: 95 hotelkamers, een skybar, congreszalen… Wie wil dat nou niet?

Nou, een behoorlijk aantal mensen, blijkbaar. Niet in de laatste plaats de erfgoedbeschermers en voormalig directeuren van Willemsoord BV, die hun zorgen niet onder stoelen of banken steken. En laten we eerlijk zijn, hebben we echt nog een hotel en congresfaciliteit nodig, gezien schouwburg De Kampanje al vergelijkbare faciliteiten biedt?

Dan hebben we het nog niet eens over de parkeerproblematiek en de impact op het milieu en ons erfgoed zonder een duidelijk plan hoe dit allemaal goed moet komen met de parkeerdruk en het behoud van onze monumenten. Het lijkt alsof de gemeente en Zeestad met een bulldozer door ons erfgoed willen rijden, ongeacht de consequenties. En vergeet niet de zogenaamde ‘marktconforme’ prijs van de grond. Wie probeert hier wie voor de gek te houden?

En oh, de ironie dat een schouwburg en een stadhuis nu gezien worden als ‘gebruikers’ van een historische Rijkswerf. Zijn we soms vergeten wat de kern en ziel is van dit gebied? Het is alsof we een stukje van onze geschiedenis willen verkopen aan de hoogste bieder, zonder na te denken over de culturele en historische waarde.

Wat zijn dan de bezwaren? Erfgoedstichtingen, voormalige directeuren, zelfs de gewone burger; ze lijken allemaal tegen. Maar nee, de gemeente en Zeestad duwen door, tegen alle logica in. Waarom luistert niemand naar de experts of naar de mensen die elke dag leven en werken in deze stad?

Ik zeg het je, dit voelt als een enorme miskleun in de maak. Een financiële put die maar blijft groeien, en voor wie? Voor de burger? Ik betwijfel het. Dit plan lijkt meer op een monument voor politieke ijdelheid dan op iets dat daadwerkelijk bijdraagt aan Den Helder.

De inloopbijeenkomsten? Een schijnvertoning, als je het mij vraagt. In plaats van écht te luisteren naar de zorgen van inwoners, lijkt het meer een poging om te kunnen zeggen dat er ‘inspraak’ is geweest. Maar echte inspraak, dat is een dialoog, geen monoloog waarbij de gemeente de enige is die spreekt.

Wethouder Wouters en consorten lijken meer geïnteresseerd in het vergaren van een ‘standbeeld’ voor zichzelf dan in het welzijn van Den Helder. Plannen worden doorgedrukt, ondanks de kritiek en de duidelijke tegenstand vanuit verschillende hoeken. De democratie en transparantie waar we zo trots op zouden moeten zijn, lijkt te verdwijnen als sneeuw voor de zon.

De plannen voor De Kleine Werf en de manier waarop deze worden doorgedrukt, laten zien hoe ver we zijn afgedwaald van wat echt belangrijk is: het behoud van onze geschiedenis, transparantie, en echte inspraak van burgers. Dit is geen ontwikkeling, dit is roofbouw op onze stad en haar erfgoed.

Dus, wat nu? We blijven vechten, blijven spreken, en blijven hopen dat er ergens een sprankje gezond verstand doorbreekt. Want laten we eerlijk zijn, Den Helder verdient beter dan dit. Den Helder verdient een bestuur dat luistert, leert, en leidt met het belang van haar burgers voorop. Niet met een visie die lijkt te draaien om winst en prestige.